“Ey kendini insan bilen insan! Kendini oku. Yoksa, hayvan ve câmid hükmünde insan olmak ihtimâli var.” (Sözler, 628)
İNSAN DEDİĞİN
Yürek sevmek için çıkmalı yola,
Sevgi iksiriyle dolu olmalı.
Kul olmamak için başka bir kula,
İnsan Yaradan’ın kulu olmalı.
Kardeşlik şarkısı söylesin diller
Herkese sevgiyle açılsın kollar
Gezilen bahçeler, yürünen yollar
Hakikat ehlinin yolu olmalı
Allah için sever her sevdiğini,
Kalpte barındırmaz nefreti kini,
Hem gülünü sever, hem dikenini,
Gönlü muhabbetle dolu olmalı.
Muhabbet ayakta tutar cihanı,
O muhabbet insan eder insanı,
Ne makamı, ne serveti, ne şanı,
Güler yüzü, tatlı dili olmalı.
Leyla nazlı güldür, Mecnun bir bülbül,
Bülbülün mekânı olsa da bir çöl,
Bir gün mecnun olacaksa bu gönül,
Mevlâ aşkı ile deli olmalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder