KAHRAMAN BİR MİLLET

 “BİR ZAMANLAR”

Nerde, nerde  o çağlar ki?

Irmak ,ırmak coşardık biz

Ak tolgalı beyler ile,

Dağdan dağa koşardık biz.

Koparırdık ayı gökten,

Sancaklarımız ipekten

Çekinmezdik hiçbir cenkten

At üstünde gezerdik biz

Yıldırım’la şimşek idik,

Demirden taştan pek idik,

Zafer dolu erler idik

Cenkten cenge koşardık biz.

Sesimiz şimşekten gürdü

Bütün ülkeyi bürürdü

“Yürü” de dağlar yürürdü,

Yüce dağdan aşardık biz.

EY ÇOCUK  !

Sen mübarek ecdadı hiç unutma ey çocuk,

Şanla şerefle yaşa,haram yutma ey çocuk,

Sensin kutlu toprağın mabedinin bekçisi

Zalim ve alçaklara alkış tutma ey çocuk.

   EY ÖĞRETMEN !

     Sana emanet edilen bu masum çocuklar birer çiçektir.Bu çiçekler sakın solmasın.Bunları sakın sen soldurmayasın.Milyonlarca vatan evladı senin vicdanına emanettir.Cıvıldaşan kuşlar gibi yuvadan uçup gelen bu masum yavrular sana emanet edilmiştir.Yetiştireceğin bu çiçekler senin ebedi iftihar kaynağın olacaktır.Ya da ebedi utancın veya yüz karan olacaktır.

    

•                EY ANA- BABA !
    Sana Allah’ın bir emaneti olan bu küçük yavruları,güzel terbiye et ve onları iyi koru.Vücudunu madde ile beslerken aklını ve ruhunu ilim ve maneviyatla süsle.Üstünü başını giyindirirken,vücudunu örterken,ar ve namusunu iffet ve haysiyetini kısacası ahlaki değerlerini kazandırmayı unutma.

 Yavrum okusun adam olsun derken,dürüst bir adam olsun helal kazansın helal yesin vatanını milletini sevsin bu değerlere saygı duyan bir adam olsun demeyi unutma.Kısacası her iki dünyayı kazanan bir adam olmasını istemelisin .Yoksa senin öz çocuğun ileride menfaatini öne çıkarıp seni kendini memleketini ve bütün insanları perişan edebilir.Bu vebalden hiçbir ana baba kurtulamaz.

                   RAFET ÖZCAN