Fena bir adama “İyisin, iyisin” desen iyileşmesi ve iyi adama “Fenasın, fenasın” desen fenalaşması çok vuku bulur, der Bediüzzaman.
Sözlerimizle insanları etkileriz ve onların sözlerinden de etkileniriz. İfadelerimizle şekillenir insanlar. Bizden duyduklarını kabullenir ve kendilerini o şekilde tanımlamaya, hareket etmeye başlarlar.
Zira çevremiz ve biz sürekli bir etkileşim hâlindeyiz. Ağzımızdan çıkan kelimeler direkt sahiplerine ulaşır. Bu sözcükler bazen kırıcı olur ve karşımızdakinin yüreğinde derin izler, yaralar bırakır. Bazen de onure edici cümleler dökülür, muhatabımız o güzel sözlerin etkisiyle özgüven kazanır, mutlu olur.
Eşler sağlıklı bir iletişim için sarf ettikleri sözlerine önem vermeliler. Eşimizi küçümseyici herhangi bir söz, onu rahatsız eder, sevgi, saygı ve güveni zedeler. Daha sonra yaptığımız hatanın farkına varıp pişman oluruz. Özür dileriz. Fakat iş işten geçmiş de olabilir.
Güzel bir söz vardır Hz. Ali’ye isnat edilen:
“Hayatta dört şey geri gelmez: Söylenen söz, atılan ok, kaçırılan fırsat ve geçen zaman.”
Hakikaten dilin kemiği yoktur. Bu yüzden olsa gerek bir sabır, bir meziyet işidir dilimize sahip çıkmak.
Bazı insanlar komşularını rahatsız edecek düzeyde tartışma, kavga içerisine girebiliyor, hoş olmayan sözler, azarlayıcı ifadeler sarf edebiliyor birbirlerine karşı. Oysa dışarıda komşularına karşı gayet kibar, ölçülü bir tutum takınabiliyor.
Çiftlerin sıkıntılarını, nâhoş lâflarla, ağız dalaşıyla halletmeye yeltenmemesi gerekir. Çünkü bu durum tarafların birbirini kırmasına, üzmesine sebep olur, problemi de çözmez. Bilâkis katlayarak büyütür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder