Beşinci Mes'ele:
Nasılki bir cemaatın malı bir adama verilse zulüm olur.
Veya cemaata ait vakıfları bir adam zabtetse zulmeder.
Öyle de: Cemaatın sa'yleriyle hasıl olan bir neticeyi veya cemaatın haseneleriyle terettüb eden bir şerefi, bir fazileti, o cemaatın reisine veya üstadına vermek; hem cemaata, hem de o üstad veya reise zulümdür.
Çünki enaniyeti okşar, gurura sevkeder.
Kendini kapıcı iken, padişah zannettirir.
Hem kendi nefsine de zulmeder.
Belki bir şirk-i hafîye yol açar.
Evet bir kal'ayı fetheden bir taburun ganîmetini ve muzafferiyet şerefini, binbaşısı alamaz.
Evet üstad ve mürşid, masdar ve menba telakki edilmemek gerektir.
Belki mazhar ve ma'kes olduklarını bilmek lâzımdır.
Meselâ: Hararet ve ziya, sana bir âyine vasıtasıyla gelir.
Senden Güneş'e karşı minnettar olmaya bedel, âyineyi masdar telakki edip, Güneş'i unutup, ona minnettar olmak, divaneliktir.
Evet âyine muhafaza edilmeli, çünki mazhardır.
Mesnevi-i Nuriye - 175
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder