YA HÜRRİYET, YA İSTİBDAT!
Bu seçim bir referandumdur. Ya hürriyet ya istibdat! Ya milletin kalbi Meclis olmalı ya Riyaset’i şahsiye seçimidir. Bu kapsamda Millet İttifakı’na verilecek oylar Risale-i Nur’larda Üstadın ortaya koyduğu;
*Vazifemiz Ahrarlara (hürriyetçilere, demokratlara) mânen ve maddeten yardımcı, müttefik, dost olmaktır;
*Bizim vazifemiz Ahrarlara (hürriyetçilere, demokratlara) mânen ve maddeten yardımcı,
*Müttefik, (Beyanat ve Tenvirler, s. 201, 202.)
*Dost ve ihtiyat kuvveti hükmünde onlara bir nokta-i istinat” olmaktır. (Emirdağ Lâhikâsı, s. 140.)
*Şu müjdeyi de verir: “Hususan oradaki eski tahribatı tamirata başlayan hakikî vatanperverler olan Demokrat namında hamiyetli Ahrarlar, yani hürriyetperverler, Nur ve Nurcuları takdir etmelerine çok minnettarım. Onların muvaffakiyetine çok dua ediyorum. İnşaallah, o Ahrarlar istibdad-ı mutlakı kaldırıp tam bir hürriyet-i şer’iyeye vesile olacaklar. (Emirdağ Lâhikâsı, s. 267.) fikirlerine destek vermek demektir.
Bu süreçte Üstadımızın şu sual ve cevabını da iyi özümseyerek oy vererek ya da oy vermeyerek hürriyet ve Meşrutiyet’i takdir etmeyenlere mi, edenlere mi destek vereceğiz kararımızı iyi vermeliyiz. Üstadın hürriyet ve Meşrutiyet dersi verdiği Münazarat’ta geçen bahis:
“Suâl: “Efkârı teşviş eden, hürriyet ve Meşrutiyeti takdir etmeyen kimlerdir?
Cevap: Cehalet ağanın, inat efendinin, garaz beyin, intikam paşanın, taklit hazretlerinin, mösyö gevezeliğin taht-ı riyasetlerinde, insan milletinden menba-ı saadetimiz olan meşvereti inciten bir cemiyettir. Benîbeşerde ona intisap eden, bir dirhem zararını bin lira milletin menfaatine feda etmeyen, hem de menfaatini ızrar-ı nâsta gören, hem de muvazenesiz, muhakemesiz mana veren, hem de meyl-i intikam ve garaz-ı şahsîsini feda etmediği halde mağrurâne millete ruhunu feda etmek davasında bulunan, hem de beylik veya tavaif-i mülûk mukaddemesi olan muhtariyet veya istibdad-ı mutlak manasında bir Cumhuriyet gibi gayr-i makul fikirlerde bulunan, hem de zulüm görmüş, kin bağlamış, hürriyet ve Meşrutiyetin birinci ihsanı olan af ve istirahat-ı umumiyeyi fikr-i intikamına yediremediğinden herkesin âsâbına dokundurmakla tâ heyecana gelip terbiye görmekle teşeffî isteyenlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder