İnsan bu !
Nisyan ile mağlul insan, hem unutur hem de tekrar aynı hataya düşer. Bir türlü ibret almaz ders çıkarmaz. Tevbe eder tekrar tevbe ettiği şeylere döner.Bazen göklerde gezer yeryüzüne sığmaz gurur ve kibir yüklü sanki herşeye gücü yeter bir varlik gibi, yürürken yeri deler başı göklerde gurur abidesi.Bilmez ki görülmeyecek kadar küçük bir mikroba mağlup olur.Yeryüzünün sarsıntısı hayatının zindana dönmesine sebep olur.Gök yüzündeki bir gezegen şimşek yıldırım rahatını kaçırır korku içerisinde tirtir titremesine yeter.
İnsan bu unutur hiç bir olay olmamış gibi günlük işlerine devam eder edecektir de.Hayvana nisbeten akıl ile donatılan insan ne yazık ki çoğu zaman aklını yerinde kullanmaz.Hayvanin düsmeyeceği hatalara düşer.Dünyayi versen doymaz bazen de dünyada boğazı boğulmuş gibi daralır küçük bir eve odaya hapsolur.Dahası var dar bir kabre girer orada yerleşir.
Ey insan gururu bırak seni yaratani düşün.Bu dünyadaki görevin hayvan gibi çabalamak dünyayı omuzuna almak değil, misafir olarak gönderildiğini bilip hane sahibinin rızası dairesinde hareket etmektir.Allaha kul ol ki ,mahlukata kul olmaktan kurtulasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder