Dünyanın üç yüzü var:
Birinci yüzü:
Cenab-ı Hakk'ın esmasına bakar.
Onların nukuşunu gösterir.
Mana-yı harfiyle, onlara âyinedarlık eder.
Dünyanın şu yüzü, hadsiz mektubat-ı Samedaniyedir.
Bu yüzü gayet güzeldir.
Nefrete değil, aşka lâyıktır. İkinci yüzü:
Âhirete bakar.
Âhiretin tarlasıdır, Cennet'in mezraasıdır, rahmetin mezheresidir.
Şu yüzü dahi, evvelki yüzü gibi güzeldir.
Tahkire değil, muhabbete lâyıktır.
Üçüncü yüzü:
İnsanın hevesatına bakan ve gaflet perdesi olan ve ehl-i dünyanın mel'abe-i hevesatı olan yüzdür.
Şu yüz çirkindir.
Çünki fânidir, zâildir, elemlidir, aldatır.
İşte hadîste vârid olan tahkir ve ehl-i hakikatın ettiği nefret, bu yüzdedir.
Kur'an-ı Hakîm'in kâinattan ve mevcudattan ehemmiyetkârane, istihsankârane bahsi ise; evvelki iki yüze bakar.
Sahabelerin ve sair ehlullahın mergub dünyaları, evvelki iki yüzdedir.
Sözler - 625
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder