İ'lem Eyyühel-Aziz!
Tefekkür, gafleti izale eder.
Dikkat, teemmül; evham zulümatını dağıtıyor.
Lâkin nefsinde, bâtınında, hususî ahvalinde tefekkür ettiğin zaman derinden derine tafsilat ile tedkikat yap.
Fakat âfâkî, haricî, umumî ahvalâta teemmül ettiğin vakit sathî, icmalî düşün, tafsilata geçme.
Çünki icmalde, fezlekede olan kıymet ve güzellik, tafsilatında yoktur.
Hem de âfâkî tefekkür, dipsiz denize benziyor, sahili yoktur.
İçine dalma, boğulursun.
Arkadaş!
Nefsî tefekkürde tafsilatlı, âfâkî tefekkürde ise icmalî yaparsan, vahdete takarrub edersin.
Aksini yaptığın takdirde kesret fikrini dağıtır, evham seni havalandırır.
Enaniyetin kalınlaşır, gafletin kuvvet bulur, tabiata kalbeder.
İşte dalalete îsal eden kesret yolu budur.
Mesnevi-i Nuriye - 147
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder