NEFSİMİZİ HESABA ÇEKELİM Eğer insan her günahı için evine bir çakıl taşı atsa, evi taşla dolardı. Ne yazık ki kendisi günahlarını hesap etmez. Hâlbuki melekler onları yazar. Allahü Teâlâ da yaptıklarından onları hesaba çekecektir.
Yine bir rivayette, günün dörde bölünmesi ve bunun bir cüz’ünde nefis muhasebesi yapılması istenmiştir.
İmam-ı Rabbâni Hazretleri Mektubat’ında: “Muhakkak Meşayih-i Kirâmdan bir cemaat, muhasebe yolunu ihtiyar ettiler. Her gece uykudan hemen önce günlük amel defterlerini, sözlerini, harekât ve sekenatlarını mütalâa ederlerdi ve tafsilatıyla her birinin hakikatlerini güzelce anlamaya çalışırlardı. Gaffar ve Aziz olan Allah’a tazarru, iltica, istiğfar ve tövbe ile günahlarını ve taksiratlarını telâfi ederler ve salih amelleri üzerine Allahü Teâlâ’ya hamd ve şükürle meşgul olurlar ve bu salih amellerini Allah’ın muvaffak kılmasına havale ederlerdi. Fütuhat-ı Mekkiye sahibi, bu muhasibînden idi ve şöyle buyurdu: ‘Ben muhasebede diğer Meşayih üzerine ziyade ettim. Hatta niyetlerimi ve kalbime gelen şeylerin hesabını yaptım.”
Nefis muhasebesi, ömrün her günü her saati dikkate alınarak ve vücudun bütün azaları hesaba katılarak yapılmalıdır.
Nitekim İbni Samte (ra) daima kendini hesaba çekerdi. Bir gece hesaba oturmuş ve altmış yaşına geldiği, bunun da 21.500 gün ettiğini görünce “Vay başıma gelene! Her gün bir günahım olsa 21.500 günahla Allah’ın huzuruna çıkıyorum. Halbuki her gün binlerce günahım vardır” diyerek bayıldı ve düştü. Bir daha ayılmayarak ruhunu teslim etti. Bu sırada “Sana Firdevs-i A’lâ ile müjde olsun!” diye gaipten bir ses duyuldu.
Hülâsa; her mü’min, bilhassa İslâmı öğrenme ve öğretme, yaşama ve yaşatma gibi mukaddes vazifeyi üzerine almış olan hizmet erbâbı kendisini her gün, hatta her an hesaba çekmeli, deruhte ettiği ulvî vazife ve hizmetlerde ne noktada bulunduğunu muhasebe etmelidir. Selâm ve duâ ile…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder