Âyinede saçıma baktıkça, beyaz kıllar bana diyorlar: "Dikkat et!" İşte o beyaz kılların ihtarıyla vaziyet tavazzuh etti.
Baktım ki; çok güvendiğim ve ezvakına meftun olduğum gençlik elveda diyor ve muhabbetiyle pek çok alâkadar olduğum hayat-ı dünyeviye sönmeye başlıyor ve pek çok alâkadar ve âdeta âşık olduğum dünya, bana "Uğurlar olsun" deyip, misafirhaneden gideceğimi ihtar ediyor.
Kendisi de "Allah'a ısmarladık" deyip, o da gitmeye hazırlanıyor.
Kur'an-ı Mu'cizü'l-Beyan
كُلُّ نَفْسٍ ذَٓائِقَةُ الْمَوْتِ
âyetinin külliyetinde: "Nev'-i insanî bir nefistir, dirilmek üzere ölecek.
Ve Küre-i Arz dahi bir nefistir, bâki bir surete girmek için o da ölecek.
Dünya dahi bir nefistir, âhiret suretine girmek için o da ölecek!" manası, âyetin işaretinden kalbe açılıyordu.
İşte bu halette vaziyetime baktım ki; medar-ı ezvak olan gençlik gidiyor, menşe-i ahzan olan ihtiyarlık yerine geliyor.
Ve gayet parlak ve nuranî hayat gidiyor; zahirî karanlıklı dehşetli ölüm, yerine gelmeye hazırlanıyor.
Ve o çok sevimli ve daimî zannedilen ve gafillerin maşukası olan dünya, pek sür'atle zevale kavuşuyor gördüm.
Lemalar - 231
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder