İKİNCİ HAKİKAT:
Bâb-ı kerem ve rahmettir ki, Kerim ve Rahîm isminin cilvesidir.
Hiç mümkün müdür ki: Gösterdiği âsâr ile nihayetsiz bir kerem ve nihayetsiz bir rahmet ve nihayetsiz bir izzet ve nihayetsiz bir gayret sahibi olan şu âlemin Rabbi; kerem ve rahmetine lâyık mükâfat, izzet ve gayretine şayeste mücazatta bulunmasın.
Evet şu dünya gidişatına bakılsa görülüyor ki; en âciz, en zaîften tut
{(Haşiye-1): Rızk-ı helâl, iktidar ile alınmadığına, belki iftikara binaen verildiğine delil-i kat'î: İktidarsız yavruların hüsn-ü maişeti ve muktedir canavarların dîk-ı maişeti; hem zekâvetsiz balıkların semizliği ve zekâvetli, hileli tilki ve maymunun derd-i maişetle vücudça zaîfliğidir.
Demek rızık, iktidar ve ihtiyar ile ma'kûsen mütenasibdir.
Ne derece iktidar ve ihtiyarına güvense, o derece derd-i maişete mübtela olur.}
tâ en kavîye kadar her canlıya lâyık bir rızık veriliyor.
En zaîf, en âcize en iyi rızık veriliyor.
Her dertliye ummadığı yerden derman yetiştiriliyor.
Öyle ulvî bir keremle ziyafetler, ikramlar olunuyor ki, nihayetsiz bir kerem eli içinde işlediğini bedaheten gösteriyor.
Sözler - 63
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder