Cenab-ı Hak bize gayet karibdir, biz ondan gayet derecede uzağız.
Nasılki Güneş, elimizdeki âyine vasıtasıyla bize gayet yakındır ve yerde herbir şeffaf şey, kendine bir nevi arş ve bir çeşit menzil olur.
Eğer Güneş'in şuuru olsaydı, bizimle âyinemiz vasıtasıyla muhabere ederdi.
Fakat biz ondan dörtbin sene uzağız.
Bilâ-teşbih velâ-temsil; Şems-i Ezelî, her şey'e herşeyden daha yakındır.
Çünki Vâcibü'l-Vücud'dur, mekândan münezzehtir.
Hiçbir şey ona perde olamaz.
Fakat herşey nihayet derecede ondan uzaktır.
İşte Mi'racın uzun mesafesiyle,
وَ نَحْنُ اَقْرَبُ اِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَر۪يدِ
in ifade ettiği mesafesizliğin sırrıyla; hem Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın gitmesinde, çok mesafeyi tayyederek gitmesi ve ân-ı vâhidde yerine gelmesi sırrı, bundan ileri geliyor.
Mektubat - 306
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder