Eğitimin başladığı yer ailedir. Çocuk da ailenin meyvesi olarak Allah’ın bize verdiği en kutsal emanettir. Bu emanetin ehemmiyetini idrak edip gereğini yapmak eğitimle olur. Eğitimin kurumsallaştığı en önemli okul aile okuludur. Evlerimizi çocukların eğitim ve terbiyesi için aile okullarına dönüştürmeliyiz.
Bu aynı zamanda terbiye sisteminin nebevî metodudur. Temel dinî ve fıtrî bilgiler, birlikte yaşama pratiği, ibadet ve uygulamalar hep örnekleme metodu ile yaşanırsa, ailemizi bir mektep yapmış oluruz.
Her üzüm yetiştiği bağın kalitesini gösterdiği gibi, her çocukta bağlı bulunduğu ailenin ahlâk ve kalitesini gösterir. Bediüzzaman’ın ifadesiyle, “Çocuk, peder ve validesini dindar görmelidir.” Yoksa imandan, maneviyattan boş olarak yetişirse saygısız, topluma zararlı şahıslar meydana getirecektir. Dünyaya neden geldiğini bilerek, kulluk şuuruyla yetişen bir çocuk, bu eğitimden sonra doğruyla yanlışı ayırt edebilecek bir akla ve doğruyu uygulayacak bir vicdana sahip olur.
Anne ve baba, çocuklar için model alınacak örneklerdir. Yuvalarda bu şartlar esas alınarak kurulmalıdır. 3S (Sofra, saf, sohbet) formülüyle bir araya gelen aileler mutluluğu yakalar. Namazlar cemaatle kılınarak tesbihat ve ders yapılmalı. Yemekler aynı sofrada aynı saatte yenilmeli. Ailevî bütün meseleler, müzakere ve konuşma yoluyla halledilmeli.
Aynı masa etrafında meşveret edilerek aile birliği pekiştirilerek, eğitim sürecine dahil edilmeli. Bu sistemi aktif hale getiren herkes, ailesini bir okul haline getirmiş olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder