ELEKTRONİK GIYBET

Bu zamanda televizyon milletin en çok izlediği cihaz oldu. Seksenli yıllarda renkli televizyon devreye girdi. Ulusal ve yerel televizyonların sayısı üç yüzü aştı. Binden fazla radyo da yayınlarına devam ediyor. Bunların nicelerinin ekranlarından ve mikrofonlarından ahlâksızlık, müstehcenlik ve inançsızlık terviç ediliyor. Hem anlatanlar hem de dinleyenler büyük günahlara giriyor. İnançlı kesim ne kadar sakınmaya çalışsa bile, çok cihetlerle onlar da etkileniyor. Bin cihetten günahların etrafımızı sardığı bir zamanda ve âhirzaman fitneleri içinde insanlar âhiretlerini nasıl kurtaracak? Bu hal, gerçekten dehşet verici bir tablo.

Günümüzde ise, insanları oturduğu yerden günahlara sokan daha dehşetli iletişim araçları devreye girdi. Sigara, alkol, esrar ve eroin gibi insanları tiryaki haline getiren ve bağımlılık yapanlardan biri de sosyal medya hastalığı. Daha başkaları da var. Sosyal medya denilen bu araçlar manevî hizmetlerde kullanılabildiği gibi, dehşetli gıybetlerde de kullanılabiliyor. Sosyal medya ortamında elektronik gıybet savaşları yapılıyor. Muhatabını tanımadan, görmeden ve bilmeden çok ağır hakaretler, küfürler ve saldırılar oluyor. Âhiret inancından yoksun ve hayatı sadece bu dünyadan ibaret zanneden ehl-i dünya tarafından bunların yapılması olağan olabilir. Fakat inançlı kesim arasında bunların olması hiç anlaşılacak bir durum değildir. Özellikle Risale-i Nur’dan ders almış kişilerin bu batakta debelenmesini anlamak hiç mümkün değildir. “Ateş nasıl odunu yer bitirirse, gıybet de iyi amelleri öyle yer bitirir” hadis-i şerifini bilen insanlar elektronik gıybete nasıl tevessül eder? Hem kendini hem de başkalarını milyonlar günahlara sokmaya nasıl cüret eder?

 Mert olan, aşağılık insanların silâhı olan gıybete tenezzül etmez. Bugün toprağın üstünde olanlar, yarın toprağın altına gireceğini unutmamalıdırlar. Şahs-ı manevimizin güçlenmesi için hizmet ve tesanüde ihtiyacımız var, gıybet gibi tesanüdümüzü bozan şeylere değil. Herkes hesap günü gelmeden, kendi hesabını gözden geçirmelidir.