Arkadaş!
Şu dünyevî hayatın faideleri pek çoktur.
O faidelerden, hayat sahibine -tasarruf ve hizmeti nisbetinde- bir hisse ayrıldıktan sonra bâki kalan gayeler, semereler Fâtır-ı Hakîm'e raci'dir.
Evet insan ve insanın hayatı esma-i İlahiyenin tecelliyatına bir tarladır.
Ve Cennet'te rahmet-i İlahiyenin enva'ının cilvelerine mazhardır.
Ve hayat-ı uhreviyenin hârika ve gayr-ı mütenahî semereleri için bir fidanlık veya bir çekirdektir.
Demek insan bir sefine kaptanı gibidir.
Sefinenin gayr-ı mahdud faidelerinden, kaptanın alâka ve hizmeti nisbetinde kendisine verilir.
Bâki kalan kısmı sultana raci'dir.
İnsan da, sefine-i vücuduyla alâkası derecesinde o vücudun hayatdar semeratından hissesini alır.
Mütebâkisi, Sultan-ı Ezelî'ye aittir...
İ'lem Eyyühel-Aziz!
Dünyanın lezzetleri, zevkleri ve zînetleri, Hâlıkımızı, Mâlikimizi ve Mevlâmızı bilmediğimiz takdirde cennet olsa bile cehennemdir.
Evet öyle gördüm ve öyle de zevkettim.
Bilhâssa şefkatin ateşini söndürecek, marifetullahtan başka bir şey var mıdır?
Evet marifetullah olduktan sonra, dünya lezzetlerine iştiha olmadığı gibi Cennet'e bile iştiyak geri kalır.
Mesnevi-i Nuriye - 104
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder