İ'lem eyyühe'l-aziz!
Bu küre-i arz misafirhanesi, insanların mülk ve malı değildir.
Ancak insanlar, amele gibi o misafirhanenin çeşit çeşit işlerinde ve tezyinatında çalışırlar.
Eğer küre-i arzın haricinden yabancı birisi gelip misafirhanenin bir mu'cize ve hârika olduğuna ve insanların da âciz, fakir, muhtaç olduklarına dikkat ederse bu insanlar bu binaya sahip ve sâni' olacak bir iktidarda değildir ancak böyle hârika bir masnuun sâni'i de mu'ciz-nüma olduğuna kat'iyetle hükmedecektir.
Ve bu insanlar, o Sultan-ı Ezelî'nin makasıdına çalışan amelelerdir.
Bu ameleler, aldıkları ücretlerinden maada bu binadan bir şeye mâlik ve sahip olmadıklarına tekraren hükmedecektir.
Ve keza o çiçeklerin zevi'l-hayata karşı gösterdiği teveddüdlerine ve tahabbüblerine ve tebessümlerine dikkat eden anlar ki bir Hakîm-i Kerîm tarafından misafirlerine hizmetle muvazzaf birtakım hedâyâ ve behâyâdır ki Sâni' ile masnû arasında bir vesile-i tearüf ve tahabbüb olsun.
Mesnevi[Y] - 113
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder