Birinci Sebep: Eski Harb-i Umumî'den evvel ve evâilinde, bir vakıa-i sadıkada görüyorum ki: Ararat Dağı denilen meşhur Ağrı Dağı'nın altındayım.
Birden o dağ, müthiş infilak etti.
Dağlar gibi parçaları, dünyanın her tarafına dağıttı.
O dehşet içinde baktım ki merhum validem yanımdadır.
Dedim: "Ana korkma!
Cenab-ı Hakk'ın emridir, o Rahîm'dir ve Hakîm'dir." Birden o halette iken baktım ki mühim bir zat, bana âmirane diyor ki: "İ'caz-ı Kur'an'ı beyan et."
Uyandım, anladım ki: Bir büyük infilak olacak.
O infilak ve inkılabdan sonra, Kur'an etrafındaki surlar kırılacak.
Doğrudan doğruya Kur'an kendi kendine müdafaa edecek.
Ve Kur'an'a hücum edilecek, i'cazı onun çelik bir zırhı olacak.
Ve şu i'cazın bir nevini şu zamanda izharına, haddimin fevkinde olarak benim gibi bir adam namzet olacak ve namzet olduğumu anladım.
Mektubat[Y] - 404
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder