Kıyametin yaklaştığı zamana âhirzamân denilir.
Âhirzamân müddeti uzun bir zaman dilimidir. Biz bir faslında bulunuyoruz. Fitne ve fesâdın en şiddetli olduğu bir zaman aralığının adıdır âhirzamân. Bu sebepledir ki “Bu âhirzamân çok çalkalanıyor; bu fitne-i âhirzamân acîb şeyler doğuracağını ihsâs ediyor.” 1 diye ifade buyuruyor Bediüzzaman. Öyleyse âhirzamân asrı ve fitneleri dehşetlidir.
Bu fitnelerin bir kısmı şöyle tasnif edilebilir:
* Ahirzamanda sefahet ve lehviyat için gayet israf ile (insanların) elinde mal durmaz, israfata akar.
* Ahirzamanda şeâir-i İslâmiye tağyir, şeriat-ı Ahmediye (asm) tahrip edilir. Şeriat-ı Ahmediye (Aleyhisselâtü Vesselâm) ve şeair-i İslâmiye inhisafa(tutulmaya) uğraması âlem-i İslâm açısından çok mühim bir hadisedir. Halbuki şeair-i İslâmiye, hukuk-u umumiye hükmünde olduğu için ona ilişilmez. Şeair-i İslâmiyeyi tahrip etmenin bu millet ve vatan ve âlem-i İslâm hakkında büyük zarar verdiği malûmdur.
* Ahirzamanda sıdk ve kizb omuz omuza gelip aynı dükkânda satılır. Ayrıca zıtlar tebeddül eder. ”Zulüm, başına adalet külahını geçirmiş. Hıyanet, hamiyet libasını giymiş. Cihada, bağy (isyancı) ismi takılmış. Esarete hürriyet namı verilmiş. Ezdad, suretlerini mübadele etmişler.” 2
* Ahirzamanda “Allah Allah Allah” deyip zikreden tekyeler, zikirhâneler, medreseler kapanır ve ezan ve kàmet gibi şeâirde ismullah yerine başka isim konulur.” 3
* Ahirzamanda tabiiyyun ve maddiyyun fikri kuvvet bulur. Tabiatperest ve maddeperest bir ideoloji her yere hâkim olmaya çalışır.
* Ahirzamanda âlimler dahi ilmi ile dalâlete düşer, ilim azalır cehalet çoğalır. Din derslerinden tecerrüt eden maarif rehber edilip, tamimine şiddetle çalışılır.
* Ahirzamanda zamanın levhiyatları (nefsin istekleri), kebairleri (büyük günahları) ve bid’aları, birer câzibedarlıkla pervane gibi nefisperestleri etrafına toplar, sersem eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder