ZORU BAŞARMANIN HİKAYESİ

~İNSAN DEDİĞİN~
Haylazlıklarından bıkıp usandığı oğlunu kulaklarından tutup,Cemil ustanın atölyesine getirmiş ve"eti senin,kemiği benim" diyerek,günler önce sözleştikleri gibi bıraķıp gitmişti.Ustamın yeni gelen bu çırağı babasının istediği gibi nasıl sorumluluk sahibi olarak eğiteceğini merak ediyordum gerçekten.Zira  adamın ustamdan istediği sadece meslek ögretmesi değildi çocuğuna.İbrahim gerçekten babasının dediği kadarda vardı hani.Daha ilk günden dükkkandan kaçmış,altmış yaşındaki Cemil ustam hiç üşenmeden peşine düşüp sokak sokak aradığı çocuğu bulup getirmişti atölyeye.Fakat yaptığı hiçbir haylazlığa kızmamış aksine,sevgiyle ve güleryüzle yakĺaşıp herdefasında sabırla tezgahın başına oturtmuştu İbrahim'i.Agacın nasıl yontulup,nasıl şekil verildiğini ve bunun öncesinde hayal kurmasını ve hayalindeki şekli nasıl bir esere dönüştüreceğini  ince ince anlattı küçük çocuğa.İbrahim ilk günlerde sürekli dükkandan kaçsada ustam hep aynı içten ve arkadaşca tavrını göstermeye devam etmişti ona.Ve çocuk günden güne değişmeye başlamış ve ustama karşı içinde oluşan sevgi kırıntıları ona saygı duymasına sebep olmuştu.Ve ağaca şekil verme işini fazlasıyla benimseyip,bir yılın ardından küçük bir usta olup çıkmıştı.İbrahimin bu kısa zaman içindeki büyük değişimi beni de çok şaşırtmıştı elbette.Babasıda oğlundaki bu değişimi farketmiş olacakki birgün dükkana gelmişti geçen onca zamanın ardından.Ustamla karşılıklı çay içerlerken bir ara şevkle tezgahta çalısan oğluna bakmış ve elini ustamın omzuna koyup sormuştu."Haylaz,tembel ve bir işe yaramayan bu oğlanı nasıl olduda adam ettin ustam?İnan olsun ne evden oyuna kaçıyor,nede eskisi gibi bana asi duruyor.Sanatının ehliymişsin vesselam"Bunun üzerine ustam derin bir iç çekip gülen gözlerle baktı İbrahim'e ve gözlerini babasına çevirip"Efendi maharet ustalıkta degil.Ağaca sekil vermek için gerektir ustalık.İnsan dediğin ise sevgiyle ilgiyle şekillenir.Hamuruna biraz bunları katıp,sabırla harmanlarsan istediğin sekle girecektir elbet.Ama sen çocuğunu işe yaramaz olarak görüp,sövüp sayarak bu hale getirmişsin.Hasılı maharet ustalıkta değil,insanlıktadır"Yazar Suat