Dördüncü kısım:
İnsandır.
Şu kâinat sarayında bir nevi hademe olan insanlar, hem melaikeye benzer, hem hayvanata benzer.
Melaikeye, ubudiyet-i külliyede, nezaretin şümulünde marifetin ihatasında, rububiyetin dellâllığında meleklere benzer.
Belki insan daha câmi'dir.
Fakat insanın şerire ve iştihalı bir nefsi bulunduğundan, melaikenin hilafına olarak pek mühim terakkiyat ve tedenniyata mazhardır.
Hem insan, amelinde nefsi için bir haz ve zâtı için bir hisse aradığı için hayvana benzer.
Öyle ise, insanın iki maaşı var: Biri; cüz'îdir, hayvanîdir, muacceldir.
İkincisi; melekîdir, küllîdir, müecceldir.
Şimdi, insanın vazifesiyle maaşı ve terakkiyat ve tedenniyatı, geçen yirmiüç aded Sözlerde kısmen geçmiştir.
Hususan Onbirinci ve Yirmiüçüncü'de daha ziyade beyan edilmiş.
Onun için şurada ihtisar ederek kapıyı kapıyoruz.
Erhamürrâhimîn'den rahmet kapılarını bize açmasını ve şu Sözün tekmiline tevfikini refik eylemesini niyaz ile, kusurumuzun ve hatamızın afvını taleb ile hatmediyoruz.
Sözler - 357
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder